Ziehier Michael Douglas in 1987, als Gordon Gekko in Wall Street. Slechteriken schoren zich en droegen een das. Dat waren tijden! Het rationele egoïsme van Gordon Gekko staat nog steeds in hoog aanzien. Net zoals ons geloof in de rationele keuzes die we zogezegd maken: over de toekomst van België, Europa, de Westerse beschaving, over euthanasie, epicurisme, economie, identiteit en nationaliteit. Een fundamentalistisch geloof in pragmatiek is vaak een excuus voor het blind nastreven van eigenbelang - nationalisten zijn meester geworden in het gebruik van dit sofisme. Met Bentham of het utilitarisme heeft het allemaal niets meer te maken. Het doet eerder aan nihilisme denken of het bewustzijnsniveau van een lagere diersoort. Ons vertrouwen in de rationele keuze is overdreven. Hoe meer we kunnen weten (en dat vermogen neemt dankzij web 2.0 alleen maar toe), hoe irrationeler we lijken te handelen.
zaterdag 29 mei 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
Brief aan Pascal Chabot
Beste Pascal Chabot , Met veel plezier heb ik uw nieuwe boek Avoir le temps. Essai de chronosophie (Puf) gelezen. Ik raad het iedereen aa...
-
Bookmark this on Delicious Niets. Dat gebeurde er in het leven van de Brit W.N.P. Barbellion tussen 1908 en 1912. Zeker, hij koesterde be...
-
Op zondag 9 mei om 10.00 uur ben ik te gast bij Pat Donnez op Klara, in zijn programma Berg en Dal . Het programma kan je nadien vier weken...
-
Filosofiehuis Het Zoekend Hert organiseerde, in samenwerking met het Humanistisch verbond , een presentatie van Autonomie op 24 maart. J...