Boekenbeurs 2020

Al die tieners die naar de beurs komen om hun boeken te kopen, tonen dat er ook leven is naast second life. Gelukkig voor mij. Want als uitgever ben ik misschien helemaal mee, maar als mens ben ik uiteraard een goed geconserveerde negentiende-eeuwer. De stroomtrein is vertrokken en heeft me vergeten mee te nemen. Het voorbereiden van een lezing over de toekomst van het boek heeft me geconfronteerd met mijn eigen technologische inertie. Ik herinner me zeer scherp het moment, midden jaren negentig, waarop ik heb afgehaakt: de dag dat ik met een bevriende vormgever een nummer van ons toenmalige tijdschrift moest klaarmaken, in Quark. Na een half uur kreeg ik zin om het beeldscherm uit het raam te keilen. Omdat ik heb geleerd dat keuzes maken goed voor je is, heb ik toen besloten de weg van het potlood te kiezen. Geen geklooi meer met hardware en software. Alleen het strikt noodzakelijke. En het potlood doet de rest.

Er is niets zo ergs als de combinatie van onvermogen en lafheid. Digibeten specialiseren zich in die afwijking. Of nog erger: ze bellen hun secretaresse en beginnen te bevelen.

Helaas ben ik mijn eigen secretaresse. En helaas breng ik steeds meer tijd voor een beeldscherm door. Ik raak nauwelijks nog een potlood aan. Terwijl ik dus die ontwikkeling onder woorden trachtte te brengen voor mijn Nottebohmlezing (http://stadsbibliotheek.antwerpen.be/tekst/Nieuws/nieuwsmain.htm), heb ik het verzet tegen de technologie definitief opgegeven. Het is zelfs zo ver gekomen dat ik besloten heb om volgende week eindelijk mijn digitale camera in dienst te nemen. En nu maak ik het helemaal bont: ik ben op blogger een eigen blog begonnen. Straks laat ik ook onderhuids een chip aanbrengen, zodat ik via gps opspoorbaar ben voor collega's en auteurs. Dat wordt een primeur in het Nederlandstalige boekenvak.

De lezers van Boekblad maken het einde mee van mijn analoge zelf.

De enige reden waarom ik al die digitale flauwekul omarm, is het verlangen om nog efficiënter papier vuil te kunnen maken. Er gaat niets boven het gedrukte boek. Zelfs als breekt de Cybook, de Iliad of een andere drager door, dan nog zal de emotionele en symbolische waarde van het gedrukte boek veel langer dan iedereen nu denkt ongeëvenaard blijven. In 2020 verkopen we op de beurs ongetwijfeld veel downloads, maar ook nog steeds zeer veel gedrukte boeken. Er is voorlopig ook geen ander model om het allemaal rendabel te maken, laat staan om de Boekenbeurs te financieren.